یادداشت حسین ایمانی جاجرمی؛
سال 1398 برای کشورمان که درگیر ورشکستگی آبی است و خاطراتی تلخ از خشکسالی دارد، با رحمت الهی و باران آغاز شد. قاعدتاً این باید همه را خوشحال میکرد اما سالها بیتوجهی به رعایت مقررات حریمهای رودخانهها، مسیلها و طراحی شهری و مکانیابی سکونتگاهها به شکل غیرمسئولانه، با تبدیل قطرهای باران به سیلهای خانمان برانداز به جای شادمانی، غم و اندوه نصیب ایرانیها شد.در شرایطی که نظرسنجیها از ناامیدی به آینده و کاهش اعتماد بین شخصی خبر میداد، همبستگی ایرانیها برای کمک به هموطنان گرفتار در سیل و بلا نشان میدهد جامعه ایران از چه ظرفیتهای اجتماعی برخوردار است. حجم گذشت و یاریرسانی بویژه در جایی مثل شیراز همواره در خاطرهها خواهد ماند. البته از مردم صاحب کمال شهر شیراز هم همین انتظار میرفت که گوشهای از توان اجتماعی خود را رو کنند.
کد خبر: ۱۹۹۶۰۷ تاریخ انتشار : ۱۳۹۸/۰۱/۱۸